مراسم بزرگداشت مقام ادبی «علامه حسن‌زاده آملی»/ اکرامی‌فر: علامه، ادبیات کهن را می‌شناخت
گروه بین المللی هندیران شب بزرگداشت مقام ادبی و عرفانی علامه حسن زاده آملی را با حضور استادان و ادیبان کشورهای فارسی زبان برگزار کرد.
- در این شب شعر مجازی شاعران، ادیبان و خوشنویسان بسیاری به ارائه مطالب و سخنانی پیرامون گرامی‌داشت یاد و خاطره این شخصیت برجسته جهان اسلام پرداختند و اشعار و آثار خود را در سوگ رحلت جانسوز ایشان به اشتراک گذاشتند.
- علیرضا قزوه، ضمن تسلیت رحلت عارف و عالم بزرگ کشورمان و ارسال خاطراتی از ایشان، برنامه را با ارسال پیام‌های تسلیت مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای، حضرت آیت الله نوری همدانی، استاد غلامعلی حداد عادل آغاز کرد.
این نشست ادبی مجازی با ارسال کتاب‌ها، اشعار و سخنان علامه آملی و هنرنمایی خوشنویسان گروه هندیران، استاد مسعود ربانی و استاد امیر عاملی همراه بود.
* حدادعادل: آیت‌الله حسن‌زاده، نمونه ایمان، دینداری، عرفان، اخلاق، علم و دانش و تعهد به انقلاب اسلامی و وفاداری به امام خمینی و رهبری امروز انقلاب بود
سطرهایی از پیام غلامعلی حداد عادل در این مراسم منتشر شد: جنگ تحمیلی ۸ ساله با قدرت و ظرفیت اعتقاد دینی به پیروزی رسید و همین باور دینی است که امروزه آمریکا و غرب را در اعمال «فلج‌کننده‌ترین تحریم اقتصادی علیه ایران» ناکام گذاشته است. آنها که قدرت دین را در سیاست و امنیت ایران دست کم گرفته‌اند مردم ایران را نشناخته‌اند. درس بزرگ و خیره‌کننده و اعجاب‌آور مردم آمل در تشییع پیکر آیت‌الله حسن‌زاده‌آملی که در نظر آنها آیت‌الله حسن‌زاده، نمونه ایمان، دینداری، عرفان، اخلاق، علم و دانش و تعهد به انقلاب اسلامی و وفاداری به امام خمینی و رهبری امروز انقلاب محسوب می‌شود. این است که مردم ایران و قدرت هویت‌بخش و وحدت‌بخش دین را بشناسید.
* محبت: «علامه حسن زاده آملی» به حق چهره‌ای ماندگار و فیلسوفی بلیغ در تمام علوم بود
در ادامه محمدجواد محبت گفت: درحالی به سوگ از دست دادن مردی بزرگ از دیار علم و عرفان ذالفنونی ذیقدر و فیلسوفی علیم می‌نشینیم که هنوز داغ‌دار از دست دادن آن «عقل سرخ خراسان علامه حکیمی» بر جانمان تازه است و صد افسوس آنگاه که بزرگی را از کف می‌دهیم تازه در می‌یابیم که چه دُردانه‌هایی در این بحر سرگشتگی به بر داشتیم و قدر ندانستیم.
وی افزود: «علامه حسن زاده آملی» به حق چهره‌ای ماندگار و فیلسوفی بلیغ در تمام علوم بود.
* اکرامی‌فر: علامه حسن زاده آملی ادبیات کهن را خوب می‌شناخت
سپس محمود اکرامی‌فر در ادامه جلسه ابراز داشت: علامه حسن زاده آملی به گواهی اشعارش نشان داده که ادبیات کهن را خوب می‌شناخته و به اصول و قواعد شعر تسلط کامل داشته است.اگر بخواهم به دو ویژگی شعر ایشان اشاره کنم. یکی آوردن ردیف‌های ویژه و نادر وبعضا نایاب در ادبیات است. مثل آسوده، دگر هیچ، دقیقه. قم ایهاالمزمل، علی الله و...
به گفته این شاعر، یکی دیگر از ویژگی‌های شعر ایشان، تکرار است که در علوم ارتباطات به عنوان یکی از شیوه‌های اثرگذاری بر افکار عمومی مطرح است. البته به شرط اینکه متناوب و متناسب باشد وگرنه باعث بی‌تفاوتی می‌شود. حتی استفاده در بسیاری از شعرها از وزن دوری و تکرار افاعیل و ارکان استفاده کرده است.
گفتنی است، استادان و شاعران بسیاری در این برنامه حضور داشتند از جمله: مصطفی محدثی خراسانی، محمدمهدی عبداللهی، عبدالرحیم سعیدی‌راد، حسین قرایی، شعبان کرم دخت، ایرج قنبری، سید امین باطنی، عزیز آذین فرد، ضیاء قاسمی، حجت الاسلام حسین انصاری‌نژاد، قادر طراوت پور، علی داودی، بابک نیک طلب سیدنورتهماسبی خراسانی، علیرضا حکمتی، محسن کاویانی، مهدی باقرخان، امیر عاملی، ابراهیم حسنلو و خانم‌ها: نغمه مستشار نظامی،فاطمه ناظری، پرفسور بالقیس حسینی،فلیحه کاظمی، فاطمه نانی زاد، ، نرگس جابری نصب و حمیده پارسافر.
تعدادی از اشعار ارسال شده در برنامه را در ادامه می‌خوانید:
چون مناجاتیان سفر کردند
دیده از اشک شوق تر کردند
رخت خاکی زتن فروهِشتند
جامهء عاشقی به بر کردند
قصه طول آرزوها را
ساده و پاک و مختصر کردند
نخل ایمان و بذر احسان را
در دل خویش، بارور کردند
جلوه‌های فریب دنیا را
پاکبازانه بی‌اثر کردند
راه مطلوب، هرچه مشکل شد
همّت و عزم، بیشتر کردند
پای در خط دوست، بنهادند
در خطیری به جان خطر کردند
روز دیدار، می‌شود معلوم
سود بردند، یا ضرر کردند
«محمد جواد محبت»
داغى بزرگ بر دل دنیا گذاشتى
صبر زمانه را به تماشا گذاشتى
اى سرو سرفراز علوم اى حکیمِ جان
از خاک سر به دوش ثریّا گذاشتى
جاى تو نیست روى زمین اى بزرگ مرد
رفتى و پا به عالم بالا گذاشتى
در ساحل سپیده دم از شوق جام وصل
دستى به روى شانه دریا گذاشتى!
ناگاه زخم کوچ نفسگیر خویش را
در امتداد خاطره‌ها جا گذاشتى
آه اى طبیب خسته دلان با گلاب اشک
درد فراق را به دل ما گذاشتى
اى جان! حدیث حُسنِ حسن زاده‌ات کجاست؟
علامه! علم را به خودش وا گذاشتى؟!
عمرى نفس به شوق ولایت زدى و بس
یعنى قدم به راه تولا گذاشتى
بر حال ناب بندگیت غبطه مى‌خوریم
وقتى قرار با گل زهرا گذاشتى
ماه صفر به قصد سفر روضه خوان شدى
مرهم به قلب زینب کبرىٰ گذاشتى
پرواز تو به مقصد بیت الحسین(ع) بود
این اربعین به کرب و بلا پا گذاشتى
«محمدمهدى عبداللهى»
آن مرد، آن بزرگ‌ترین، از جهان گذشت
آن بهترین صدای جهان ناگهان گذشت
با جان بیقرار به خورشیدها رسبد
با چشم‌های شعله ور از خاکدان گذشت
مردی که روح زمزمه‌اش عاشقانه بود
آرام از حوالی شعر روان گذشت
علامه نجیب، «حسن زاده» بزرگ
از مهر دوست گفت و ز نام و نشان گذشت
یادش بخیر، راز جهان را مرور کرد
یادش بخیر، آن نفس مهربان گذشت
«شعبان کرم دخت»
انتهای پیام/
